«L. Catilina Q. Catulo. Egregia tua fides, re cognita, grata mihi magnis in meis periculis, fiduciam
commendationi meae tribuit. Quam ob rem defensionem in novo consilio non statui parare: satisfactionem ex nulla conscientia de
culpa proponere decrevi, quam me dius fidius veram licet cognoscas. Iniuriis contumeliisque consitatus, quod fructu laboris
industriaeque meae priuatus statum dignitatis non obtinebam, publicam miserorum causam pro mea consuetudine suscepi, non quin
aes alienum meis nominibus ex possessionibus soluere non possem–et alienis nominibus liberalitas Orestillae suis filiaeque
copiis persolueret–, sed quod non dignos homines honore honestatos videbam meque falsa suspicione alienatum esse sentiebam.
Hoc nomine satis honestas pro meo casu spes relicuae dignitatis conseruandae sum secutus. plura cum scribere vellem, nuntiatum
est vim mihi parari. Nunc Orestillam commendo tuaeque fidei trado; eam ab iniuria defendas, per liberos tuos rogatus.
Haveto.»
- Latino
- Bellum Catilinarium
- Sallustio
