La rivolta di Fidene e Veio

Anno trecentesimo et quinto decimo ab Urbe condita Fidenates contra Romanos rebellaverunt et cum exercitu progressi sunt. Fidem Fidenatibus testabantur iisque auxilium praestabant Veientes et rex Veientium Tolumnius. Ambae civitates tam vicinae Romae sunt, ut minae sint: nam Fidenae sexto miliario, Vei octavo decimo miliario absunt. Coniunguntur Fidenatibus et congrediuntur etiam Volsci. Sed rebellantes a Romanis victi sunt Veientesque tantam cladem acceperunt, ut etiam regem perdiderint. Fidenis Romani potiuntur et urbem excidunt. Deinde evenit ut Veientani rursus rebellarent. Dictator contra illos missus est Furius Camillus, qui primum eos vicit acie, mox etiam civitatem cepit, antiquam atque divitem. Post eam cepit etiam Faliscos, non minus nobilem civitatem. Sed commota est Camillo invidia, quasi is praedam male divisisset, damnatusque est ob eam causam tanta severitate ut expulsus sit civitate.