At Iuno ex summo qui nunc Albanus habetur;
(tum neque nomen erat neque honos aut gloria
monti) 135
prospiciens tumulo campum aspectabat et ambas
Laurentum Troumque acies urbemque Latini.
extemplo Turni
sic est adfata sororem
diva deam, stagnis quae fluminibusque sonoris
praesidet (hunc illi rex aetheris altus honorem
140
Iuppiter erepta pro virginitate sacravit):
‘nympha, decus fluviorum, animo gratissima nostro,
scis ut te
cunctis unam, quaecumque Latinae
magnanimi Iovis ingratum ascendere cubile,
praetulerim caelique libens in parte
locarim: 145
disce tuum, ne me incuses, Iuturna, dolorem.
qua visa est Fortuna pati Parcaeque sinebant
cedere res
Latio, Turnum et tua moenia texi;
nunc iuvenem imparibus video concurrere fatis,
Parcarumque dies et vis inimica
propinquat. 150
non pugnam aspicere hanc oculis, non foedera possum.
tu pro germano si quid praesentius audes,
perge; decet. forsan miseros meliora sequentur.’
vix ea, cum lacrimas oculis Iuturna profundit
terque quaterque
manu pectus percussit honestum. 155
‘non lacrimis hoc tempus’ ait Saturnia Iuno:
‘accelera et fratrem, si quis
modus, eripe morti;
aut tu bella cie conceptumque excute foedus.
auctor ego audendi.’ sic exhortata reliquit
incertam et tristi turbatam vulnere mentis. 160
- Latino
- Eneide
- Virgilio
