Ventitré colpi per uccidere Cesare

Caesarem qui assidebat conspirati specie officii circumsteterunt, ilicoque Cimber Tillius, qui primas partes susceperat, propius accessit et Caesari, qui renuebat et gestum in aliud tempus differebat, ab utroque umero togam adprehendit; deinde Caesar clamavit: «Ista quidem vis est!» Alter e Cascis aversum vulnerat paulum infra iugulum. Caesar Cascae brachium arripuit et graphio traiecit, sed prosilire non potuit, quia alio vulnere tardatus est; utque animadvertit undique se strictis pugionibus peti, togà caput obvolvit, simul sinistra manu sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet cum etiam inferiore corporis parte velata. A que ita tribus et viginti plagis confossus est et unum modo ad primum ictum gemitum sine voce edidit; tamem tradiderunt Marco Bruto Caesarem dixisse: kái sú, téknon? Exanimis dum diffugiunt cuncti aliquamdiu iacuit, donec in lecticam impositus est et tres servoli domum reduxerunt. Nec in multis vulneribus, ut Antistius medicus existimabat, letale ullum repertum est, nisi quod secundo loco in pectore acceperat. Fuerat animus coniuratis corpus Caesaris in Tiberim trahére, bona publicare, acta rescindére, sed metu Marci Antoni consulis et magistri equitum Lepidi destiterunt.