Urbs Troia a Graecis multos per annos obsessa est. Ab omnibus fere populis Asiae strenui duces cum ingentibus copiis Troianis auxilio venerunt. Inter eos eminebat Glaucus, iuvenis Lycius acris ingenii ac singularis audaciae, qui in bello saepe magna experimenta virtutis suae dedit. Is olim sub moenibus Troiae Diomedem, fortem virum Graecum, ad singulare certamen provocavit. Ante proelium Diomedes sic eum interrogavit: «Quod nomen – inquit – est tibi? Unde originem trahis?». Respondit Glaucus: «Voluntati tuae satisfacere volo tibique genus meum libenter indicabo. Mihi pater est Hippolochus, avus Bellerophon, vir audax fortisque: nam Chimaeram, monstrum triforme, necavit et Amazones, genus mulierum bellicosarum et crudelium, occidit». Tunc Diomedes magno gaudio captus est: «Mihi tecum – inquit – antiquum hospitium est! Nam cum Bellerophon in Graeciam venit, benigne acceptus est ab Oeneo, avo meo. Bellerophon balteum purpureum hospiti dono dedit, Oeneus ei pateram auream donavit et amicitiam sempiternam iunxerunt». Itaque Glaucus et Diomedes amicos non hostes se agnoverunt, proelium non commiserunt et arma inter se commutaverunt.
- Latino
- Maiorum Lingua A
- Versioni dai Libri di Esercizi
