Cum saepe mecum ageres ut de amicitia scriberem aliquid, digna mihi res cum omnium cognitione, tum nostra familiaritate visa est. Itaque feci non invitus, ut prodessem multis rogatu tuo. Sed, ut in Catone Maiore, qui est scriptus ad te de senectute, Catonem induxi senem disputantem, quia nulla videbatur aptior persona, quae de illa aetate loqueretur, quam ille, qui et diutissime senex fuisset et in ipsa senectute praeter ceteros floruisset; sic, cum accepissemus a patribus maxime memorabilem fuisse C. Laelii et P. Scipionis familiaritatem, idonea mihi Laelii persona visa est, quae de amicitia ipsa dissereret. Hoc genus sermonum positum in hominum veterum auctoritate est; itaque ipse mea opera legens, sic adficior interdum ut Catonem, non me loqui existimem.
- Latino
- Maiorum Lingua C
- Versioni dai Libri di Esercizi
