Il lupo e la nonna

In rustica domo avia cum parvo nepote vivit. Cum vesper advenit, puerulus dormire non vult, tum avia, cunas movens, dicit: “Claude occellos, delicia aviae tuae, et dormi!”. At puerulus aviae non paret: flet, clamat nec somnum capere vult, quia ludere mavult. Tum avia dicit: “Noli flere, sin aliter venit lupus, qui malos pueros vorat!”. Lupus, qui forte apud domum erat, aviae verba audit et laetus, praedam praegustans, ad ianuam appropinquat. Sed eodem tempore aviae animum pueri placare vult et sic dicit: “Noli timere, delicia mae, flere desine ac tranquillus dormi; si lupus venit, ego baculo eum espellam”. Tum lupus deceptus exclamat: “Quam falsa sunt feminarum verba!” et maestus ac ieiunus in silvam reverit.