Astrologus transigere nocturnas oras solebat contemplans candidam lunam et astra splendida in caelo. Quare noctu per agros ambulabat neque viam inspiciebat, sed unum caelum. Sed olim fossam apud viam non vidit et in lutum cecidit. Clamabat miser et auxilium petebat. Paulo post miser agricola fessus in parvam casam revenit et querellas astrologi audivit: «Adiuvate me miserum, – exclamabat doctus vir – quia sine auxilio e fossa evadere non possum!». Appropinquavit agricola et docto astrologo dixit: «Cur caelum et lunam et astra suspicis, neque proxima pericula in terra aspicis? Semper in angustias incaute cades. Verte oculos a caelo in terram: sic in nullum periculum induceris!».
- Latino
- La Lingua delle Radici 1
- Versioni dai Libri di Esercizi
