Pan, nemorum pastorumque deus, Apollinem ad musicum certamen provocaverat. Quod Midas, Phrygiae rex, certaminis arbiter, victoriam Pani tribuit, iram et ultionem Apollinis excitavit. Apollo enim Midae aures auxit, quae brevi tempore auribus asinorum similes fuerunt. Midas furens erat et statim purpurea tiara caput velavit, sed eius servus novum turpemque monstrum notavit. Midas servo silentium magna cum severitate imposuit. Servus ob terrorem poenae tacuit; sed post tempus, inextinguibili studio loquendi, fossam in terra defodit, in quam insusurravit: “Midas rex aures asininas habet”. Postquam fossam terra repleverat, discessit. Sed paulo post a terra harundines eruperunt, quae vento motae canebant: “Midas rex aures asininas habet”.
- Latino
- Lingua Viva 1
- Versioni dai Libri di Esercizi
