L'esercito di Cesare

Caesar mira prudentia magnaque sollertia bellum Gallìcum administravit (=condusse). Per exploratores locorum naturam cognoscebat, castra opportune muniebat, praesidia stationesque disponebat, disciplinam milìtum severe regebat. In proeliis exemplo verbisque milìtum animos confirmabat et cum (=quando) pedìtes pugnae diuturnitate fessi erant, Caesar milites integros in eorum auxilium in aciem (=campo) immittebat. Caesaris milìtes magnum animi vigorem ostendebant, belli labores facile ferebant, ducum voluntati semper obtemperabant. Veterani tironum, imperitorum milìtum, temeritatem continebant et in peroculis commilitones incitabant. Imperatori centuriones maxime cari erant propter assiduitatem in laboribus et magnam virtutem in pugnis. Caesar cum (=quando) ad hostes (=nemici) appropinquabat, exploratores equitesque praemittebat, postèa ipse (=egli stesso) legiones expeditas ducebat. Cum (=quando) dux signum dabat, primum (avv.) equites in hostes irrumpebant, deinde sagittarii funditoresque tela coniciebant (=da conicio, “scagliare”), postremo pedìtes cum hostium peditibus proelium committebant.