Virtutis expers, verbis iactans gloriam, ignotos fallit, notis est derisui. Venari asello
comite cum vellet leo, contexit illum frutice et admonuit simul ut insueta voce terreret feras, fugientes ipse exciperet. Hic
auritulus clamorem subito totis tollit viribus, novoque turbat bestias miraculo: quae, dum paventes exitus notos petunt, leonis
adfliguntur horrendo impetu. Qui postquam caede fessus est, asinum evocat, iubetque vocem premere. Tunc ille insolens
‘Qualis videtur opera tibi vocis meae?’ ‘Insignis’ inquit ‘sic ut, nisi nossem tuum animum genusque, simili
fugissem metu’.
- Latino
- Le Fabulae di Gaio Giulio Fedro
- Fedro