Malus cum sutor inopia deperditus medicinam ignoto facere coepisset loco et venditaret falso antidotum
nomine, verbosis adquisivit sibi famam strophis. Hic cum iaceret morbo confectus gravi rex urbis, eius experiendi gratia
scyphum poposcit: fusa dein simulans aqua illius se miscere antidoto toxicum, combibere iussit ipsum, posito praemio. Timore
mortis ille tum confessus est, non artis ulla medicum se prudentia, verum stupore vulgi, factum nobilem. Rex advocata contione
haec edidit: ‘Quantae putatis esse vos dementiae, qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit
pedes?’ Hoc pertinere vere ad illos dixerim, quorum stultitia quaestus impudentiae est.
- Latino
- Le Fabulae di Gaio Giulio Fedro
- Fedro
