Est ardalionum quaedam Romae
natio, trepide concursans, occupata in otio, gratis anhelans, multa agendo nil agens, sibi molesta et aliis odiosissima. Hanc
emendare, si tamen possum, volo vera fabella; pretium est operae attendere. Caesar Tiberius cum petens Neapolim in Misenensem
villam venisset suam, quae, monte summo posita Luculli manu, prospectat Siculum et respicit Tuscum mare, ex alte cinctis unus
atriensibus, cui tunica ab umeris linteo Pelusio erat destricta, cirris dependentibus, perambulante laeta domino viridia,
alveolo coepit ligneo conspargere humum aestuantem, iactans come officiolum: sed deridetur. inde notis flexibus praecurrit
alium in xystum, sedans pulverem. agnoscit hominem Caesar, remque intellegit: ‘Heus!’ inquit dominus. ille enimvero
adsilit, donationis alacer certae gaudio. Tum sic iocata est tanta maiestas ducis: ‘Non multum egisti et opera nequiquam
perit; multo maioris alapae mecum veneunt’.
- Latino
- Le Fabulae di Gaio Giulio Fedro
- Fedro
