Haud mora, continuo perfectis ordine
votis
cornua velatarum obvertimus antemnarum,
Graiugenumque domos suspectaque linquimus arva.
hinc
sinus Herculei si vera est fama Tarenti
cernitur, attollit se diva Lacinia contra,
Caulonisque arces et navifragum
Scylaceum.
tum procul e fluctu Trinacria cernitur Aetna,
et gemitum ingentem pelagi pulsataque saxa
audimus longe
fractasque ad litora voces,
exsultantque vada atque aestu miscentur harenae.
et pater Anchises ‘nimirum hic illa
Charybdis:
hos Helenus scopulos, haec saxa horrenda canebat.
eripite, o socii, pariterque insurgite remis.’
haud minus ac iussi faciunt, primusque rudentem
contorsit laevas proram Palinurus ad undas;
laevam cuncta cohors
remis ventisque petivit.
tollimur in caelum curvato gurgite, et idem
subducta ad Manis imos desedimus unda.
ter
scopuli clamorem inter cava saxa dedere,
ter spumam elisam et rorantia vidimus astra.
interea fessos ventus cum sole
reliquit,
ignarique viae Cyclopum adlabimur oris.
Portus ab accessu ventorum immotus et ingens
ipse: sed horrificis
iuxta tonat Aetna ruinis,
interdumque atram prorumpit ad aethera nubem
turbine fumantem piceo et candente favilla,
attollitque globos flammarum et sidera lambit;
interdum scopulos avulsaque viscera montis
erigit eructans,
liquefactaque saxa sub auras
cum gemitu glomerat fundoque exaestuat imo.
fama est Enceladi semustum fulmine corpus
urgeri mole hac, ingentemque insuper Aetnam
impositam ruptis flammam exspirare caminis,
et fessum quotiens mutet
latus, intremere omnem
murmure Trinacriam et caelum subtexere fumo.
- Latino
- Eneide
- Virgilio
