Inter capellas agno palanti canis “Stulte” inquit “erras; non est hic mater tua.” Ovesque segregatas ostendit
procul. “Non illam quaero quae cum libitum est concipit, dein portat onus ignotum certis mensibus, novissime prolapsam effundit
sarcinam; verum illam quae me nutrit admoto ubere, fraudatque natos lacte ne desit mihi.” “Tamen illa est potior quae te
peperit.” “Non ita. Beneficium sane magnum natali dedit, ut expectarem lanium in horas singulas! Unde illa scivit niger an
albus nascerer? Age porro, parere si voluisset feminam, quid profecisset cum crearer masculus? Cuius potestas nulla in gignendo
fuit, cur hac sit potior quae iacentis miserita est, dulcemque sponte praestat benevolentiam? Facit parentes bonitas, non
necessitas.” His demonstrare voluit auctor versibus obsistere homines legibus, meritis capi.
- Latino
- Le Fabulae di Gaio Giulio Fedro
- Fedro
