Ioculare tibi videmur: et sane
levi, dum nil habemus maius, calamo ludimus. Sed diligenter intuere has nenias; quantum in pusillis utilitatem reperies! Non
semper ea sunt quae videntur: decipit frons prima multos, rara mens intellegit quod interiore condidit cura angulo. Hoc ne
locutus sine mercede existimer, fabellam adiciam de mustela et muribus. Mustela, cum annis et senecta debilis mures veloces non
valeret adsequi, involvit se farina et obscuro loco abiecit neclegenter. Mus, escam putans, adsiluit et comprensus occubuit
neci; alter similiter, deinde perit et tertius. post aliquot venit saeculis retorridus, qui saepe laqueos et muscipula
effugerat; proculque insidias cernens hostis callidi, “Sic valeas,” inquit, “ut farina es, quae iaces!”
- Latino
- Le Fabulae di Gaio Giulio Fedro
- Fedro