Ut pelagus tenuere rates nec iam amplius ulla
occurrit tellus, maria undique et undique caelum,
olli caeruleus supra caput astitit imber
noctem hiememque ferens
et inhorruit unda tenebris.
ipse gubernator puppi Palinurus ab alta:
‘heu quianam tanti cinxerunt aethera nimbi?
quidve, pater Neptune, paras?’ sic deinde locutus
colligere arma iubet validisque incumbere remis,
obliquatque
sinus in ventum ac talia fatur:
‘magnanime Aenea, non, si mihi Iuppiter auctor
spondeat, hoc sperem Italiam
contingere caelo.
mutati transversa fremunt et vespere ab atro
consurgunt venti, atque in nubem cogitur aer.
nec
nos obniti contra nec tendere tantum
sufficimus. superat quoniam Fortuna, sequamur,
quoque vocat vertamus iter. nec
litora longe
fida reor fraterna Erycis portusque Sicanos,
si modo rite memor servata remetior astra.’
tum pius
Aeneas: ‘equidem sic poscere ventos
iamdudum et frustra cerno te tendere contra.
flecte viam velis. an sit mihi
gratior ulla,
quove magis fessas optem dimittere navis,
quam quae Dardanium tellus mihi servat Acesten
et patris
Anchisae gremio complectitur ossa?’
haec ubi dicta, petunt portus et vela secundi
intendunt Zephyri; fertur cita
gurgite classis,
et tandem laeti notae advertuntur harenae.
- Latino
- Eneide
- Virgilio
