Tum primum bello celerem intendisse sagittam 9.590
dicitur ante feras solitus terrere fugacis
Ascanius, fortemque manu fudisse Numanum,
cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem
germanam nuper thalamo
sociatus habebat.
is primam ante aciem digna atque indigna relatu 595
vociferans tumidusque novo praecordia regno
ibat et ingentem sese clamore ferebat:
‘non pudet obsidione iterum valloque teneri,
bis capti Phryges, et morti
praetendere muros?
en qui nostra sibi bello conubia poscunt. 9.600
quis deus Italiam, quae vos dementia adegit?
non
hic Atridae nec fandi fictor Ulixes:
durum a stirpe genus natos ad flumina primum
deferimus saevoque gelu duramus et
undis;
cenatu invigilant pueri silvasque fatigant, 605
flectere ludus equos et spicula tendere cornu.
at patiens
operum parcoque adsueta iuventus
aut rastris terram domat aut quatit oppida bello.
omne aevum ferro teritur, versaque
iuvencum
terga fatigamus hasta, nec tarda senectus 610
debilitat viris animi mutatque vigorem:
canitiem galea
premimus, semperque recentis
comportare iuvat praedas et vivere rapto.
vobis picta croco et fulgenti murice vestis,
desidiae cordi, iuvat indulgere choreis, 615
et tunicae manicas et habent redimicula mitrae.
o vere Phrygiae, neque
enim Phryges, ite per alta
Dindyma, ubi adsuetis biforem dat tibia cantum.
tympana vos buxusque vocat Berecyntia Matris
Idaeae; sinite arma viris et cedite ferro.’ 9.620
Talia iactantem dictis ac dira canentem
non tulit Ascanius,
nervoque obversus equino
contendit telum diversaque bracchia ducens
constitit, ante Iovem supplex per vota precatus:
‘Iuppiter omnipotens, audacibus adnue coeptis. 625
ipse tibi ad tua templa feram sollemnia dona,
et statuam ante
aras aurata fronte iuvencum
candentem pariterque caput cum matre ferentem,
iam cornu petat et pedibus qui spargat
harenam.’
audiit et caeli genitor de parte serena 630
intonuit laevum, sonat una fatifer arcus.
effugit horrendum
stridens adducta sagitta
perque caput Remuli venit et cava tempora ferro
traicit. ‘i, verbis virtutem inlude
superbis.
bis capti Phryges haec Rutulis responsa remittunt’: 635
hoc tantum Ascanius. Teucri clamore sequuntur
laetitiaque fremunt animosque ad sidera tollunt.
- Latino
- Eneide
- Virgilio
