L'otium non è ansiosa ricerca dei piaceri

Brevissima ac sollicitissima aetas est illorum qui praeteritorum obliviscuntur, praesentia neglegunt, de futuro timent: cum ad extrema venerunt, sero intellegunt miseri tam diu se, dum nihil agunt, occupatos fuisse.Ipsae voluptates eorum trepidae et variis terroribus inquietae sunt subitque cum maximo gaudio sollicita cogitatio: “Haec, quam diu?” Ab hoc affectu reges suam fleverunt potentiam, nec illos magnitudo fortunae suae delectavit, sed venturus aliquando finis exterruit. Cum per magna camporum spatia porrigeret exercitum nec numerum eius comprenderet, Xerses Persarum rex insolentissimus lacrimas profudit, cum intra centum annos nemo ex tanta iuventute superfuturus esset; at illis admoturus erat fatum ipse qui flebat perditurusque alios in mari, alios in terra, alios proelio, alios fuga, et intra exiguum tempus consumpturus erat illos quibus centesimum annum timebat. Omne enim quod fortuito obvenit instabile est: neminem porro quae casura sunt delectant; miserrimam ergo necesse est, non tantum brevissimam, vitam esse eorum qui magno labore parant bona, quorum possessio maiores labores postulatura erit.