Hamilcar Hannibalis filius cognomine Barca
Carthaginiensis primo Poenico bello sed temporibus extremis admodum adulescentulus in Sicilia praeesse coepit exercitui. Cum
ante eius adventum et mari et terra male res gererentur Carthaginiensium ipse ubi adfuit numquam hosti cessit neque locum
nocendi dedit saepeque e contrario occasione data lacessivit semperque superior discessit. Quo facto cum paene omnia in Sicilia
Poeni amisissent ille Erycem sic defendit ut bellum eo loco gestum non videretur. Interim Carthaginienses classe apud insulas
Aegatis a C. Lutatio consule Romanorum superati statuerunt belli facere finem eamque rem arbitrio permiserunt Hamilcaris. Ille
etsi flagrabat bellandi cupiditate tamen paci serviundum putavit quod patriam exhaustam sumptibus diutius calamitates belli
ferre non posse intellegebat sed ita ut statim mente agitaret si paulum modo res essent refectae bellum renovare Romanosque
armis persequi donicum aut virtute vicissent aut victi manus dedissent Hoc consilio pacem conciliavit; in quo tanta fuit
ferocia cum Catulus negaret bellum compositurum nisi ille cum suis qui Erycem tenuerunt armis relictis Sicilia decederent ut
succumbente patria ipse periturum se potius dixerit quam cum tanto flagitio domum rediret. Non enim suae esse virtutis arma a
patria accepta adversus hostis adversariis tradere. Huius pertinaciae cessit Catulus.
- Latino
- Liber de excellentibus gentium (Hamilcar) di Cornelio Nepote
- Cornelio Nepote
