Tali modo cum VII et LXX annos complesset
atque ad extremam senectutem non minus dignitate quam gratia fortunaque crevisset – multas enim hereditates nulla alia re quam
bonitate consecutus est – tantaque prosperitate usus esset valetudinis ut annis XXX medicina non indiguisset nactus est morbum
quem: initio et ipse et medici contempserunt. Nam putarunt esse tenesmon cui remedia celeria faciliaque proponebantur. In hoc
cum tres menses sine ullis doloribus praeterquam quos ex curatione capiebat consumpsisset subito tanta vis morbi in imum
intestinum prorupit ut extremo tempore per lumbos fistulae puris eruperint. Atque hoc priusquam ei accideret postquam in dies
dolores accrescere febresque accessisse sensit Agrippam generum ad se accersi iussit et cum eo L. Cornelium Balbum Sextumque
Peducaeum. Hos ut venisse vidit in cubitum innixus `Quantam’ inquit `curam diligentiamque in valetudine mea tuenda hoc
tempore adhibuerim cum vos testes habeam nihil necesse est pluribus verbis commemorare. Quibus quoniam ut spero satisfeci me
nihil reliqui fecisse quod ad sanandam me pertineret reliquum est ut egomet mihi consulam. Id vos ignorare nolui. Nam mihi
stat alere morbum desinere. Namque his diebus quidquid cibi sumpsi ita produxi vitam ut auxerim dolores sine spe salutis. Quare
a vobis peto primum ut consilium probetis meum deinde ne frustra dehortando impedire conemini’.
- Latino
- De viris illustribus (Atticus) di Cornelio Nepote
- Cornelio Nepote
