Secutum est
illud tempus occiso Caesare cum res publica penes Brutos videretur esse et Cassium ac tota civitas se ad eos convertisse
videretur. Sic M. Bruto usus est ut nullo ille adulescens aequali familiarius quam hoc sene neque solum eum principem consilii
haberet sed etiam in convictu. Excogitatum est a quibusdam ut privatum aerarium Caesaris interfectoribus ab equitibus Romanis
constitueretur. Id facile effici posse arbitrati sunt si principes eius ordinis pecunias contulissent. Itaque appellatus est a
C. Flavio Bruti familiari Atticus ut eius rei princeps esse vellet. At ille qui officia amicis praestanda sine factione
existimaret semperque a talibus se consiliis removisset respondit: si quid Brutus de suis facultatibus uti voluisset usurum
quantum hae paterentur: sed neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum. Sic ille consensionis globus huius unius
dissensione disiectus est. Neque multo post superior esse coepit Antonius ita ut Brutus et Cassius destituta tutela
provinciarum quae iis ditis causa datae erant a consule desperatis rebus in exsilium proficiscerentur. Atticus qui pecuniam
simul cum ceteris conferre noluerat florenti illi parti abiecto Bruto Italiaque cedenti HS centum milia muneri misit eidem in
Epiro absens trecenta iussit dari neque eo magis potenti adulatus est Antonio neque desperatos reliquit.
- Latino
- De viris illustribus (Atticus) di Cornelio Nepote
- Cornelio Nepote
