Egressum magna me accepit Aricia
Roma
hospitio modico; rhetor comes Heliodorus
Graecorum longe doctissimus; inde Forum Appi
differtum nautis cauponibus
atque malignis.
hoc iter ignavi divisimus altius ac nos
praecinctis unum: minus est gravis Appia
tardis.
hic ego propter aquam quod erat deterrima ventri
indico bellum cenantis haud animo aequo
exspectans comites.
iam nox inducere terris
umbras et caelo diffundere signa parabat:
tum pueri nautis pueris convicia
nautae
ingerere: ‘huc adpelle’; ‘trecentos inseris’; ‘ohe
iam satis est.’ dum aes exigitur dum mula ligatur
tota
abit hora. mali culices ranaeque palustres
avertunt somnos; absentem cantat amicam
multa prolutus vappa
nauta atque viator
certatim; tandem fessus dormire viator
incipit ac missae pastum retinacula mulae
nauta piger saxo
religat stertitque supinus.
iamque dies aderat nil cum procedere lintrem
sentimus donec cerebrosus
prosilit unus
ac mulae nautaeque caput lumbosque saligno
fuste dolat: quarta vix demum exponimur hora.
ora manusque
tua lavimus Feronia lympha.
milia tum pransi tria repimus atque subimus
inpositum saxis late candentibus
Anxur.
huc venturus erat Maecenas optimus atque
Cocceius missi magnis de rebus uterque
legati aversos soliti conponere
amicos.
hic oculis ego nigra meis collyria lippus
inlinere. interea Maecenas advenit atque
Cocceius
Capitoque simul Fonteius ad unguem
factus homo Antoni non ut magis alter amicus.
Fundos Aufidio Lusco praetore
libenter
linquimus insani ridentes praemia scribae
praetextam et latum clavum prunaeque vatillum.
in
Mamurrarum lassi deinde urbe manemus
Murena praebente domum Capitone culinam.
postera lux oritur multo gratissima;
namque
Plotius et Varius Sinuessae Vergiliusque
occurrunt animae qualis neque candidiores
terra tulit
neque quis me sit devinctior alter.
o qui conplexus et gaudia quanta fuerunt.
nil ego contulerim iucundo sanus
amico.
proxima Campano ponti quae villula tectum
praebuit et parochi quae debent ligna salemque.
hinc
muli Capuae clitellas tempore ponunt.
lusum it Maecenas dormitum ego Vergiliusque;
namque pila lippis inimicum et ludere
crudis.
hinc nos Coccei recipit plenissima villa
quae super est Caudi cauponas. nunc mihi
paucis
Sarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri
Musa velim memores et quo patre natus uterque
contulerit litis. Messi
clarum genus Osci;
Sarmenti domina exstat: ab his maioribus orti
ad pugnam venere. prior Sarmentus ‘equi te
esse feri similem dico.’ ridemus et ipse
Messius ‘accipio’ caput et movet. ‘o tua cornu
ni foret exsecto frons’
inquit ‘quid faceres cum
sic mutilus minitaris?’ at illi foeda cicatrix
saetosam laevi frontem
turpaverat oris.
Campanum in morbum in faciem permulta iocatus
pastorem saltaret uti Cyclopa rogabat:
nil illi larva
aut tragicis opus esse cothurnis.
multa Cicirrus ad haec: donasset iamne catenam
ex voto Laribus
quaerebat; scriba quod esset
nilo deterius dominae ius esse; rogabat
denique cur umquam fugisset cui satis una
farris
libra foret gracili sic tamque pusillo.
prorsus iucunde cenam producimus illam.
tendimus hinc recta
Beneventum ubi sedulus hospes
paene macros arsit dum turdos versat in igni.
nam vaga per veterem dilapso flamma
culinam
Volcano summum properabat lambere tectum.
convivas avidos cenam servosque timentis
tum rapere
atque omnis restinguere velle videres.
incipit ex illo montis Apulia notos
ostentare mihi quos torret Atabulus et
quos
nunquam erepsemus nisi nos vicina Trivici
villa recepisset lacrimoso non sine fumo
udos cum foliis
ramos urente camino.
hic ego mendacem stultissimus usque puellam
ad mediam noctem exspecto; somnus tamen
aufert
intentum veneri; tum inmundo somnia visu
nocturnam vestem maculant ventremque supinum.
quattuor
hinc rapimur viginti et milia raedis
mansuri oppidulo quod versu dicere non est
signis perfacile est: venit vilissima
rerum
hic aqua sed panis longe pulcherrimus ultra
callidus ut soleat umeris portare viator.
nam Canusi
lapidosus aquae non ditior urna:
qui locus a forti Diomede est conditus olim.
flentibus hinc Varius discedit maestus
amicis.
inde Rubos fessi pervenimus utpote longum
carpentes iter et factum corruptius imbri.
postera
tempestas melior via peior ad usque
Bari moenia piscosi; dein Gnatia Lymphis
iratis exstructa dedit risusque
iocosque
dum flamma sine tura liquescere limine sacro
persuadere cupit. credat Iudaeus Apella
non ego;
namque deos didici securum agere aevom
nec siquid miri faciat natura deos id
tristis ex alto caeli demittere
tecto.
Brundisium longae finis chartaeque viaeque est.
- Latino
- Sermones di Quinto Orazio Flacco
- Orazio