Parsimoniam omnibus Lycurgus sasit, existimans laborem militiae adsidua frugalitatis consuetudine faciliorem fore. Auri argentique usum velut omnium scelerum materiam sustulit. Fundos omnium aequaliter inter omnes divisit, ut aequata patrimonia neminem potentiorem altero redderent. Convivari omnes publice iussit, ne cuius dicitiae vel luxuria in occulto essent. Iuvenibus non amplius una veste uti toto anno permissum est nec quemquam cultius quam alterum progredi nec epulari poulentius, ne imitatio in luxuriam verteretur. Pueros non in forum, sed in agrum deduci praecepit, ut primos annos non in luxuria, sed in opere et in laboribus agerent. Nihil eos somni causa substernere et vitam sine pulmento degere neque prius in urbem redire quam viri facti essent statuit. Maximum honorem non divitum et potentium, sed senum esse voluit nec sane usquam terrarum locum honorationem senectus habet. Haec quoniam solutis antea moribus dura videbat esse, auctorem eorum Apollinem Delphicum fingit, ut consuescendi taedium metus religionis vincat. Dein ut aeternitatem legibus suis daret, iure iurando obligat civitatem nihil eos (=cives) de eius legibus mutaturos esse, priusquam reverteretur, et simulat se ad oraculum Delphicum proficisci, consulturum quid addendum mutandumque legibus videretur. Proficiscitur autem Cretam ibique perpetuum exilium egit abicique in mare ossa sua moriens iussit, ne, relatis Lacedaemonem, solutos se Spartani in dissolvendis legibus arbitrarentur.
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Giustino
