Inter haec a Parmenione, fidissimo purpuratorum, litteras accipit, quibus ei denuntiabat, ne salutem suam
Philippo committeret : mille talentis a Dareo et spe nuptiarum sororis eius esse corruptum. Ingentem animo sollicitudinem
litterae incusserant, et quicquid in utramque partem aut metus aut spes subiecerat, secreta aestimatione pensabat. «Bibere
perseverem, ut, si venenum datum fuerit, ne immerito quidem, quicquid acciderit, evenisse videatur? Damnem medici fidem? In
tabernaculo ergo me opprimi patiar? At satius est alieno me mori scelere quam metu nostro» . Diu animo in diversa versato
nulli, quid scriptum esset, enuntiat epistulamque sigillo anuli sui impresso pulvino, cui incubabat, subiecit. Inter has
cogitationes biduo absumpto inluxit a medico destinatus dies, et ille cum poculo, in quo medicamentum diluerat, intravit. Quo
viso Alexander levato corporeh in cubili epistulam a Parmenione missam sinistra manu tenens accipit poculum et haurit
interritus; tum epistulam legere Philippum iubet nec a vultu legentis movit oculos, ratus aliquas conscientiae notas in ipso
ore posse deprendere.
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Curzio Rufo
