Cum senatus Tiberium Gracchum inimicum patriae declaravisset et ipse (egli) a foro ad domum suam reverteret ut salutem peteret, omnes comites eum deseruerunt et citissime fugerunt. Duo (Due) tamen comites fideliores et benevolentiores quam falsi amici fuerunt, Pomponius et Laetorius, cum maximam benevolentiam et mirabilissimam fidem praestitissent. Nam Pomponius, vir clarissimus, contra efferam turbam Tiberii inimicorum in porta Trigemina asperrimam pugnam strenuissime sustinuit et sub magno numero telorum decessit ut Tiberius salvus integerque evaderei. Deinde Laetorius, vir Pomponio humilior sed non minus probus, in ponte Sublicio constitit et adversariis advenientibus tam constanti animo obstitit ut Tiberius ad alteram ripam effugere potuerit. Tandem turba adversariorum audacissimum et fidelissimum hominem obruit: tunc gladium in suam loricam infixit atque in fluminis aqua mortem oppetivit.
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Valerio Massimo
