Libro 1, Par. da 146 a 150 - Studentville

Libro 1, Par. da 146 a 150

Paragrafo 146
Itaque ut in fidibus musicorum aures vel minima

sentiunt sic nos si acres ac diligentes iudices esse volumus animadversores[que] vitiorum magna saepe intellegemus ex parvis.

Ex oculorum optutu superciliorum aut remissione aut contractione ex maestitia ex hilaritate ex risu ex locutione ex reticentia

ex contentione vocis ex summissione ex ceteris similibus facile iudicabimus quid eorum apte fiat quid ab officio naturaque

discrepet. Quo in genere non est incommodum quale quidque eorum sit ex aliis iudicare ut si quid dedeceat in illis vitemus

ipsi; fit enim nescio quomodo ut magis in aliis cernamus quam in nobismet ipsis si quid delinquitur. Itaque facillume

corriguntur in discendo quorum vitia imitantur emendandi causa magistri.

Paragrafo

147
Nec vero alienum est ad ea deligenda quae dubitationem afferunt adhibere doctos homines vel etiam usu peritos et

quid iis de quoque officii genere placeat exquirere. Maior enim pars eo fere deferri solet quo a natura ipsa deducitur. In

quibus videndum est non modo quid quisque loquatur sed etiam quid quisque sentiat atque etiam de qua causa quisque sentiat. Ut

enim pictores et ii qui signa fabricantur et vero etiam poetae suum quisque opus a vulgo considerari vult ut si quid

reprehensum sit a pluribus id corrigatur iique et secum et ab aliis quid in eo peccatum sit exquirunt sic aliorum iudicio

permulta nobis et facienda et non facienda et mutanda et corrigenda sunt.

Paragrafo

148
Quae vero more agentur institutisque civilibus de his nihil est praecipiendum; illa enim ipsa praecepta sunt nec

quemquam hoc errore duci oportet ut siquid Socrates aut Aristippus contra morem consuetudinemque civilem fecerint locutive sint

idem sibi arbitretur licere; magnis illi et divinis bonis hanc licentiam assequebantur. Cynicorum vero ratio tota est eicienda;

est enim inimica verecundiae sine qua nihil rectum esse potest nihil honestum.

Paragrafo

149
Eos autem quorum vita perspecta in rebus honestis atque magnis est bene de re publica sentientes ac bene meritos

aut merentes sic ut aliquo honore aut imperio affectos observare et colere debemus tribuere etiam multum senectuti cedere iis

qui magistratum habebunt habere dilectum civis et peregrini in ipsoque peregrino privatimne an publice venerit. Ad summam ne

agam de singulis totius generis hominum conciliationem et consociationem colere tueri servare

debemus.

Paragrafo 150
Iam de artificiis et quaestibus qui liberales habendi qui

sordidi sint haec fere accepimus. Primum improbantur ii quaestus qui in odia hominum incurrunt ut portitorum ut feneratorum.

Illiberales autem et sordidi quaestus mercennariorum omnium quorum operae non quorum artes emuntur; est enim in illis ipsa

merces auctoramentum servitutis. Sordidi etiam putandi qui mercantur a mercatoribus quod statim vendant; nihil enim proficiant

nisi admodum mentiantur; nec vero est quicquam turpius vanitate. Opificesque omnes in sordida arte versantur; nec enim quicquam

ingenuum habere potest officina. Minimeque artes eae probandae quae ministrae sunt voluptatum:
Cetarii lanii coqui fartores

piscatores
ut ait Terentius; adde huc si placet unguentarios saltatores totumque ludum talarium.

  • Latino
  • De Officiis
  • Cicerone

Ti potrebbe interessare

Link copiato negli appunti