Nec tamen quicquam ante temptavit
promptissimis atque etiam instantibus suis quam sollicitatus quorundam et ignotorum et absentium fortuito
favore.
Moesiaci exercitus bina e tribus legionibus milia missa auxilio Othoni postquam ingressis iter nuntiatum est
victum eum ac vim vitae suae attulisse nihilo setius Aquileiam usque perseveraverunt quasi rumori minus crederent. Ibi per
occasionem ac licentiam omni rapinarum genere grassati cum timerent ne sibi reversis reddenda ratio ac subeunda poena esset
consilium inierunt eligendi creandique imperatoris; neque enim deteriores esse aut Hispaniensi exercitu qui Galbam aut
praetoriano qui Othonem aut Germaniciano qui Vitellium fecissent. Propositis itaque nominibus legatorum consularium quot ubique
tunc erant cum ceteros alium alia de causa improbarent et quidam e legione tertia quae sub exitu Neronis translata ex Syria in
Moesiam fuerat Vespasianum laudibus ferrent assensere cuncti nomenque eius vexillis omnibus sine mora inscripserunt. Et tunc
quidem compressa res est revocatis ad officium numeris parumper. Ceterum divulgato facto Tiberius Alexander praefectus Aegypti
primus in verba Vespasiani legiones adegit Kal. Iul. qui principatus dies in posterum observatus est. Iudaicus deinde exercitus
V. Idus Iul. apud ipsum iuravit.
Plurimum coeptis contulerunt iactatum exemplar epistulae verae sive falsae defuncti
Othonis ad Vespasianum extrema obtestatione ultionem mandatus et ut rei p. subveniret optantis; simul rumor dissipatus
destinasse victorem Vitellium permutate hiberna legionum et Germanicas transferre in Orientem ad securiorem mollioremque
militiam praeterea ex praesidibus provinciarum Licinius Mucianus et e regibus Vologaesus Parthus; ille deposita simultate quam
in id tempus ex aemulatione non obscure gerebat Syriacum promisit exercitum hic quadraginta milia sagittariorum.
- Latino
- Divus Vespasianus
- Svetonio