Non lubet mihi deplorare vitam, quod multi et ii docti saepe fecerunt, neque me vixisse paenitet, quoniam ita vixi ut
existimem me non frustra natum esse et ex vita ita discedo tamquam ex hospitio, non tamquam e domo. Natura enim deversorium
commorandi, non habitandi, nobis dedit. O praeclarum diem, cum in illud divinum animorum concilium coetumque proficiscar cumque
ex hac turba et colluvione discedam! Proficiscar enim non solum ad eos viros de quibus ante dixi, verum etiam ad Catonem meum;
quo nemo vir melior natus est, nemo pietate praestantior; cuius corpus a me est crematum, animus vero me non deseruit, sed me
respectans, in ea loca discessit quo mihi ipsi est veniendum. Itaque Catonis mortem fortiter ferre visus sum, non quo aequo
animo ferrem, sed quia me ipse consolabar existimans non longinquum inter nos digressum et discessum fore.
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Cicerone
