Paragrafo 121
Commutato autem
genere vitae omni ratione curandum est ut id bono consilio fecisse videamur. Sed quoniam paulo ante dictum est imitandos esse
maiores primum illud exceptum sit ne vitia sint imitanda deinde si natura non feret ut quaedam imitari possit (ut superioris
filius Africani qui hunc Paulo natum adoptavit propter infirmitatem valetudinis non tam potuit patris similis esse quam ille
fuerat sui) si igitur non poterit sive causas defensitare sive populum contionibus tenere sive bella gerere illa tamen
praestare debebit quae erunt in ipsius potestate iustitiam fidem liberalitatem modestiam temperantiam quo minus ab eo id quod
desit requiratur. Optima autem hereditas a patribus traditur liberis omnique patrimonio praestantior gloria virtutis rerumque
gestarum cui dedecori esse nefas et vitium iudicandum est.
Paragrafo 122
Et quoniam
officia non eadem disparibus aetatibus tribuuntur aliaque sunt iuvenum alia seniorum aliquid etiam de hac distinctione dicendum
est. Est igitur adulescentis maiores natu vereri exque iis deligere optimos et probatissimos quorum consilio atque auctoritate
nitatur; ineuntis enim aetatis inscitia senum constituenda et regenda prudentia est. Maxime autem haec aetas a libidinibus
arcenda est exercendaque in labore patientiaque et animi et corporis ut eorum et in bellicis et in civilibus officiis vigeat
industria. Atque etiam cum relaxare animos et dare se iucunditati volent caveant intemperantiam meminerint verecundiae quod
erit facilius si in eiusmodi quidem rebus maiores natu nolent interesse.
Paragrafo
123
Senibus autem labores corporis minuendi exercitationes animi etiam augendae videntur danda vero opera ut et amicos
et iuventutem et maxime rem publicam consilio et prudentia quam plurimum adiuvent. Nihil autem magis cavendum est senectuti
quam ne languori se desidiaeque dedat; luxuria vero cum omni aetati turpis tum senectuti foedissima est. Sin autem etiam
libidinum intemperantia accessit duplex malum est quod et ipsa senectus dedecus concipit et facit adulescentium impudentiorem
intemperantiam.
Paragrafo 124
Ac ne illud quidem alienum est de magistratuum de
privatorum [de civium] de peregrinorum officiis dicere. Est igitur proprium munus magistratus intellegere se gerere personam
civitatis debereque eius dignitatem et decus sustinere servare leges iura discribere ea fidei suae commissa meminisse. Privatum
autem oportet aequo et pari cum civibus iure vivere neque summissum et abiectum neque se efferentem tum in re publica ea velle
quae tranquilla et honesta sint; talem enim solemus et sentire bonum civem et dicere.
Paragrafo
125
Peregrini autem atque incolae officium est nihil praeter suum negotium agere nihil de alio anquirere minimeque
esse in aliena re publica curiosum.–Ita fere officia reperientur cum quaeretur quid deceat et quid aptum sit personis
temporibus aetatibus. Nihil est autem quod tam deceat quam in omni re gerenda consilioque capiendo servare
constantiam.
- Latino
- De Officiis
- Cicerone
