Quorsus igitur haec tam multa de Maximo? Quia profecto videtis nefas esse dictu miseram fuisse
talem senectutem. Nec tamen omnes possunt esse Scipiones aut Maximi, ut urbium expugnationes, ut pedestres navalesve pugnas, ut
bella a se gesta, ut triumphos recordentur. Est etiam quiete et pure atque eleganter actae aetatis placida ac lenis senectus,
qualem accepimus Platonis, qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus, qualem Isocratis, qui eum librum, qui Panathenaicus
inscribitur, quarto et nonagesimo anno scripsisse se dicit, vixitque quinquennium postea; cuius magister Leontinus Gorgias
centum et septem complevit annos neque umquam in suo studio atque opere cessavit. Qui, cum ex eo quaereretur, cur tam diu
vellet esse in vita, ‘Nihil habeo,’ inquit, ‘quod accusem senectutem.’ Praeclarum responsum et docto homine dignum.
- Latino
- De Senectute
- Cicerone
