Aderat iam annus quo proconsulatum Africae et
Asiae sortiretur et occiso Civica nuper nec Agricolae consilium deerat nec Domitiano exemplum. Accessere quidam cogitationum
principis periti qui iturusne esset in provinciam ultro Agricolam interrogarent. Ac primo occultius quietem et otium laudare
mox operam suam in adprobanda excusatione offerre postremo non iam obscuri suadentes simul terrentesque pertraxere ad
Domitianum. Qui paratus simulatione in adrogantiam compositus et audiit preces excusantis et cum adnuisset agi sibi gratias
passus est nec erubuit beneficii invidia. Salarium tamen proconsulare solitum offerri et quibusdam a se ipso concessum
Agricolae non dedit sive offensus non petitum sive ex conscientia ne quod vetuerat videretur emisse. Proprium humani ingenii
est odisse quem laeseris: Domitiani vero natura praeceps in iram et quo obscurior eo inrevocabilior moderatione tamen
prudentiaque Agricolae leniebatur quia non contumacia neque inani iactatione libertatis famam fatumque provocabat. Sciant
quibus moris est inlicita mirari posse etiam sub malis principibus magnos viros esse obsequiumque ac modestiam si industria ac
vigor adsint eo laudis excedere quo plerique per abrupta sed in nullum rei publicae usum ambitiosa morte inclaruerunt.
- Latino
- Agricola
- Tacito
