Ea fuga Iugurtha impensius
modo rebus suis diffidens cum perfugis et parte equitatus in solitudines dein Thalam pervenit in oppidum magnum atque opulentum
ubi plerique thesauri filiorumque eius multus pueritiae cultus erat. Quae postquam Metello comperta sunt quamquam inter Thalam
flumenque proximum in spatio milium quinquaginta loca arida atque vasta esse cognoverat tamen spe patrandi belli si eius oppidi
potitus foret omnis asperitates superuadere ac naturam etiam vincere aggreditur. Igitur omnia iumenta sarcinis leuari iubet
nisi frumento dierum decem ceterum utris modo et alia aquae idonea portari. Praeterea conquirit ex agris quam plurimum potest
domiti pecoris eoque imponit vasa cuiusque modi sed pleraque lignea collecta ex tuguriis Numidarum. Ad hoc finitimis imperat
que se post regis fugam Metello dederant quam plurimum quisque aquae portaret; diem locumque ubi praesto forent praedicit; ipse
ex flumine quam proximam oppido aquam esse supra diximus iumenta onerat: eo modo instructus ad Thalam proficiscitur. Deinde ubi
ad id loci ventum quo Numidis praeceperat et castra posita munitaque sunt tanta repente caelo missa vis aquae dicitur ut ea
modo exercitui satis superque foret. Praeterea commeatus spe amplior quia Numidae sicuti plerique in nova deditione officia
intenderant. Ceterum milites religione pluvia magis usi eaque res multum animis eorum addidit nam rati sese dis immortalibus
curae esse. Deinde postero die contra opinionem Iugurthae ad Thalam perveniunt. Oppidani qui se locorum asperitate munitos
crediderant magna atque insolita re perculsi nihilo segnius bellum parare; idem nostri facere.
- Latino
- Bellum Iugurthinum di Gaio Sallustio Crispo
- Sallustio
