Redeo nunc ad te, Caeli, vicissim ac mihi auctoritatem patriam severitatemque suscipio. Sed dubito, quem
patrem potissimum sumam, Caecilianumne aliquem vehementem atque durum:
Nunc enim demum mi animus ardet, nunc meum
cor
cumulatur ira
aut illum:
O infelix, o sceleste
Ferrei sunt isti patres:
Egon quid dicam, quld velim? quae
tu omnia
Tuis foedis factis facis ut nequiquam velim,
vix ferendi. Diceret talis pater: “Cur te in istam vicinitatem
meretriciam contulisti? cur illecebris cognitis non refugisti?
Cur alienam ullam mulierem nosti? Dide ac disice;
Per me
tibi licet. Si egebis, tibi dolebit, non mihi.
Mihi sat est qui aetatis quod relicuom est oblectem meae.”
- Latino
- Pro Caelio
- Cicerone
