volux adveniens quaestorem appellat dicitque se a patre Boccho obviam illis simul et
praesidio missum. Deinde eum et proximum diem sine metu coniuncti eunt. Post ubi castra locata et diei uesper erat repente
Maurus incerto uultu pauens ad Sullam accurrit dicitque sibi ex speculatoribus cognitum Iugurtham haud procul abesse. Simul uti
noctu clam secum profugeret rogat atque hortatur. Ille animo feroci negat se totiens fusum Numidam pertimescere: virtuti suorum
satis credere; etiam si certa pestis adesset mansurum potius quam proditis quos ducebat. Turpi fuga incertae ac forsitan post
paulo morbo interiturae vitae parceret. Ceterum ab eodem monitus uti noctu proficisceretur consilium approbat; ac statim
milites cenatos esse in castris ignisque quam creberrimos fieri dein prima vigilia silentio egredi iubet. Iamque nocturno
itinere fessis omnibus Sulla pariter cum ortu solis castra metabatur cum equites Mauri nuntiant Iugurtham circiter duum milium
interuallo ante consedisse. Quod postquam auditum est tum vero ingens metus nostros invadit; credere se proditos a Voluce et
insidiis circumventos. Ac fuere qui dicerent manu vindicandum neque apud illum tantum scelus inultum relinquendum.
- Latino
- Bellum Iugurthinum di Gaio Sallustio Crispo
- Sallustio
