Obstabat eius cogitationibus nemo praeter Milonem. Illum ipsum qui obstare poterat novo reditu in gratiam quasi devinctum arbitrabatur: Caesaris potentiam suam esse dicebat: bonorum animos in meo casu contempserat: Milo unus urgebat.
Hic di immortales ut supra dixi mentem illi perdito ac furioso dederunt ut huic faceret insidias. Aliter perire pestis illa non potuit: numquam illum res publica suo iure esset ulta. Senatus (credo) praetorem eum circumscripsisset. Ne cum solebat quidem id facere in privato eodem hoc aliquid profecerat.
- Latino
- Pro Milone di Marco Tullio Cicerone
- Cicerone
