Libro 2 - Paragrafi da 21 a 25 - Studentville

Libro 2 - Paragrafi da 21 a 25

Paragrafo 21
Caesar

contione habita Cordubae omnibus generatim gratias agit: civibus Romanis quod oppidum in sua potestate studuissent habere;

Hispanis quod praesidia expulissent; Gaditanis quod conatus adversariorum infregissent seseque in libertatem vindicassent;

tribunis militum centurionibusque qui eo praesidii causa venerant quod eorum consilia sua virtute confirmassent. Pecunias quas

erant in publicum Varroni cives Romani polliciti remittit; bona restituit eis quos liberius locutos hanc poenam tulisse

cognoverat. Tributis quibusdam populis publicis privatisque praemiis reliquos in posterum bona spe complet biduumque Cordubae

commoratus Gades proficiscitur; pecunias monumentaque quae ex fano Herculis collata erant in privatam domum referri in templum

iubet. Provinciae Q. Cassium praeficit; huic III legiones attribuit. Ipse eis navibus quas M. Varro quasque Gaditani iussu

Varronis fecerant Tarraconem paucis diebus pervenit. Ibi totius fere citerioris provinciae legationes Caesaris adventum

exspectabant. Eadem ratione privatim ac publice quibusdam civitatibus habitis honoribus Tarracone discedit pedibusque Narbonem

atque inde Massiliam pervenit. Ibi legem de dictatore latam seseque dictatorem dictum a M. Lepido praetore

cognoscit.

Paragrafo 22
Massilienses omnibus defessi malis rei frumentariae ad summam

inopiam adducti bis navali proelio superati crebris eruptionibus fusi gravi etiam pestilentia conflictati ex diutina

conclusione et mutatione victus (panico enim vetere atque hordeo corrupto omnes alebantur quod ad huiusmodi casus antiquitus

paratum in publicum contulerant) deiecta turri labefacta magna parte muri auxiliis provinciarum et exercituum desperatis quos

in Caesaris potestatem venisse cognoverant sese dedere sine fraude constituunt. Sed paucis ante diebus L. Domitius cognita

Massiliensium voluntate navibus III comparatis ex quibus duas familiaribus suis attribuerat unam ipse conscenderat nactus

turbidam tempestatem profectus est. Hunc conspicatae naves quae iussu Bruti consuetudine cotidiana ad portum excubabant

sublatis ancoris sequi coeperunt. Ex his unum ipsius navigium contendit et fugere perseveravit auxilioque tempestatis ex

conspectu abiit duo perterrita concursu nostrarum navium sese in portum receperunt. Massilienses arma tormentaque ex oppido ut

est imperatum proferunt naves ex portu navalibusque educunt pecuniam ex publico tradunt. Quibus rebus confectis Caesar magis

eos pro nomine et vetustate quam pro meritis in se civitatis conservans duas ibi legiones praesidio relinquit ceteras in

Italiam mittit; ipse ad urbem proficiscitur.

Paragrafo 23
Eisdem temporibus C. Curio

in Africam profectus ex Sicilia et iam ab initio copias P. Attii Vari despiciens duas legiones ex IIII quas a Caesare acceperat

D equites transportabat biduoque et noctibus tribus navigatione consumptis appellit ad eum locum qui appellatur Anquillaria.

Hic locus abest a Clupeis passuum XXII milia habetque non incommodam aestate stationem et duobus eminentibus promuntoriis

continetur. Huius adventum L. Caesar filius cum X longis navibus ad Clupea praestolans quas naves Uticae ex praedonum bello

subductas P. Attius reficiendas huius belli causa curaverat veritus navium multitudinem ex alto refugerat appulsaque ad

proximum litus trireme constrata et in litore relicta pedibus Adrumetum perfugerat. Id oppidum C. Considius Longus unius

legionis praesidio tuebatur. Reliquae Caesaris naves eius fuga se Adrumetum receperunt. Hunc secutus Marcius Rufas quaestor

navibus XII quas praesidio onerariis navibus Curio ex Sicilia eduxerat postquam in litore relictam navem conspexit hanc remulco

abstraxit; ipse ad C. Curionem cum classe redit.

Paragrafo 24
Curio Marcium Uticam

navibus praemittit; ipse eodem cum exercitu proficiscitur biduique iter progressus ad flumen Bagradam pervenit. Ibi C. Caninium

Rebilum legatum cum legionibus reliquit; ipse cum equitatu antecedit ad castra exploranda Cornelia quod is locus peridoneus

castris habebatur. Id autem est iugum directum eminens in mare utraque ex parte praeruptum atque asperum sed tamen paulo

leniore fastigio ab ea parte quae ad Uticam vergit. Abest directo itinere ab Utica paulo amplius passuum milibus III. Sed hoc

itinere est fons quo mare succedit longius lateque is locus restagnat; quem si qui vitare voluerit sex milium circuitu in

oppidum pervenit.

Paragrafo 25
Hoc explorato loco Curio castra Vari conspicit muro

oppidoque coniuncta ad portam quae appellatur Belica admodum munita natura loci una ex parte ipso oppido Utica altero a theatro

quod est ante oppidum substructionibus eius operis maximis aditu ad castra difficili et angusto. Simul animadvertit multa

undique portari atque agi plenissimis viis quae repentini tumultus timore ex agris in urbem conferantur. Huc equitatum mittit

ut diriperet atque haberet loco praedae; eodemque tempore his rebus subsidio DC Numidae ex oppido peditesque CCCC mittuntur a

Varo quos auxilii causa rex Iuba paucis diebus ante Uticam miserat. Huic et paternum hospitium cum Pompeio et simultas cum

Curione intercedebat quod tribunus plebis legem promulgaverat qua lege regnum Iubae publicaverat. Concurrunt equites inter se;

neque vero primum impetum nostrorum Numidae ferre potuerunt sed interfectis circiter CXX reliqui se in castra ad oppidum

receperunt. Interim adventu longarum navium Curio pronuntiare onerariis navibus iubet quae stabant ad Uticam numero circiter CC

se in hostium habiturum loco qui non e vestigio ad castra Cornelia naves traduxisset. Qua pronuntiatione facta temporis puncto

sublatis ancoris omnes Uticam relinquunt et quo imperatum est transeunt. Quae res omnium rerum copia complevit

exercitum.

  • Latino
  • De Bello Civili
  • Cesare

Ti potrebbe interessare

Link copiato negli appunti