Igitur ubi Marius haruspicis dicta eodem intendere videt quo cupido animi hortabatur ab Metello
petendi gratia missionem rogat. Cui quamquam virtus gloria atque alia optanda bonis superabant tamen inerat contemptor animus
et superbia commune nobilitatis malum. Itaque primum commotus insolita re mirari eius consilium et quasi per amicitiam monere
ne tam praua inciperet neu super fortunam animum gereret: non omnia omnibus cupienda esse debere illi res suas satis placere;
postremo caueret id petere a populo Romano quod illi iure negaretur. Postquam haec atque alia talia dixit neque animus Mari
flectitur respondit ubi primum potuisset per negotia publica facturum sese quae peteret. Ac postea saepius eadem postulanti
fertur dixisse ne festinaret abire: satis mature illum cum filio suo consulatum petiturum. Is eo tempore contubernio patris
ibidem militabat. Annos natus circiter viginti. Quae res Marium cum pro honore quem affectabat tum contra Metellum vehementer
accenderat. Ita cupidine atque ira pessimis consultoribus grassari; neque facto ullo neque dicto abstinere quod modo ambitiosum
foret; milites quibus in hibernis praeerat laxiore imperio quam antea habere; apud negotiatores quorum magna multitudo Vticae
erat criminose simul et magnifice de bello loqui: dimidia pars exercitus si sibi permitteretur paucis diebus Iugurtham in
catenis habiturum; ab imperatore consulto trahi quod homo inanis et regiae superbiae imperio nimis gauderet. Quae omnia illis
eo firmiora videbantur quia diuturnitate belli res familiaris corruperant et animo cupienti nihil satis festinatur.
- Latino
- Bellum Iugurthinum di Gaio Sallustio Crispo
- Sallustio
